Plannen vind ik lastig. Ik weet niet of ik volgende maand kan autorijden, geen idee of ik vrijdagavond nog energie heb om gezellig iets met vrienden te doen.
Een dagje shoppen, dan moet ik de dag ervoor en erna vrijhouden.
En vervoer regelen, want veel lopen en autorijden is geen goede combi.
's ochtends als ik wakker wordt weet ik pas wat voor een dag het wordt en wat ik aankan.
Soms heb ik ook goede dagen, dan kan ik heerlijk wandelen, een dagje weg of zelfs een uur autorijden.
Dan geniet ik ook echt volop!
Vandaag is geen goede dag, ik kan niet naar een evenement waar ik graag heen wil.
Mijn knieeen werken niet goed, mijn benen voelen als slappe spaghetti.
Ik kan amper lopen, niet autorijden, niet fietsen, change of plans, ik blijf vandaag de hele dag thuis.
Veel mensen zouden het heerlijk vinden om met dit zomerse weer lekker thuis te blijven, maar als thuisblijfmama geniet ik juist van onze uitstapjes, onze wandelingen.
Vorige keer duurde deze periode 3 weken, dus dat geeft me wel wat hoop.
Dit duurt geen eeuwigheid, straks kan ik weer wat meer uit de voeten.
Tot die tijd is het even doorbijten!
En, over 10 dagen zitten de eerste 3 maanden na de behandeling erop.
Vanaf 3 maanden zou de behandeling kunnen gaan aanslaan, dus fingers crossed!
Ik durf niet te hopen op genezing, maar verbetering zou fijn zijn :)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten